بک‌لاگ محصول یک لیست رتبه‌بندی شده از هر آن چیزی است که نیاز است در محصول گنجانده شود و تنها منبع نیازمندی‌ها جهت هر تغییری در محصول است. مالک محصول، مسئول بک‌لاگ محصول است که این مسئولیت شامل محتوا، در دسترس بودن و رتبه‌بندی اقلام آن می‌شود.

یک بک‌لاگ محصول هیچ‌وقت کامل نیست. توسعه ابتدائی آن مبتنی بر دانش و نیازمندی‌های شناخته‌شدۀ اولیه است. با تغییر شرایط محیطی و رشد محصول عملیاتی، بک‌لاگ محصول نیز دچار رشد و تغییر می‌شود. بک‌لاگ محصول ماهیتی پویا دارد؛ به این مفهوم که به‌منظور بازتاب نیازهای محصول برای کاربردی و قابل‌رقابت بودنش، دائماً در حال تغییر است. اگر محصول وجود دارد بک‌لاگ محصول آن نیز وجود خواهد داشت.

بک‌لاگ محصول فهرستی از تمام خصوصیات، قابلیت‌ها، نیازمندی‌ها، ارتقاءها و تصحیح‌هایی است که دگرگونی‌های موجود در انتشارهای آتی محصول را تشکیل می‌دهند. اقلام بک‌لاگ محصول دارای ویژگی‌هایی مانند شرح، رتبه، تخمین و ارزش است. معمولاً اقلام بک‌لاگ دارای یک شرحی از نحوه تست یا آزمون نیز هستند که گواهی بر تکمیل شدن آن‌ها است.

همچنان که محصول مورداستفاده قرارگرفته و ارزشمندتر می‌شود، و بازخوردهای بازار هدف مطالعه می‌شوند، این بک‌لاگ بزرگ‌تر و جامع‌تر خواهد شد. تغییر نیازمندی‌ها هیچ‌گاه متوقف نمی‌شود، بنابراین بک‌لاگ محصول یک مصنوع زنده و پویاست. تغییرات در نیازمندی‌های کسب‌وکار، شرایط بازار یا فنّاوری، سبب تغییر در بک‌لاگ محصول خواهد شد.

بسیاری اوقات چند تیم اسکرام باهم بر روی یک محصول کار می‌کنند در این صورت نیز تنها یک بک‌لاگ محصول برای تشریح مجموعه کارهای آتی محصول مورداستفاده قرار خواهد گرفت. البته یک ویژگی جدید که اقلام را گروه‌بندی کند مورداستفاده قرار می‌گیرد.

پالایش بک‌لاگ محصول فعالیتی است که شامل افزودن جزئیات، تخمین و رتبه‌بندی اقلام درون بک‌لاگ محصول می‌شود. این فعالیت، فرآیندی مداوم است که در آن مالک محصول و تیم توسعه بر روی جزئیات اقلام بک‌لاگ محصول به تعامل می‌پردازند. طی پالایش بک‌لاگ محصول، اقلام مرور و اصلاح می‌شوند. تیم اسکرام است که تصمیم می‌گیرد پالایش در چه زمانی و چگونه انجام بپذیرد. فرآیند پالایش معمولاً بیش از ۱۰% از توان و منابع تیم توسعه را به خود اختصاص نمی‌دهد. هرچند اقلام بک‌لاگ محصول، در هرزمانی توسط شخص مالک محصول یا به‌ صلاحدید وی قابل‌تغییر و به‌روزرسانی است.

اقلام بک‌لاگ محصول با اولویت بالاتر، معمولاً تفصیلی‌تر و واضح‌تر از اقلام کم اولویت‌تر هستند. تخمین‌های دقیق‌تر بر اساس شفافیت و جزئیات بیشتر صورت می‌گیرد؛ اولویت پایین‌تر مساوی است با جزئیات کمتر! اقلام بک‌لاگ محصولی که تیم توسعه برای اسپرینت بعدی با آن‌ها سروکار خواهد داشت پالایش‌شده‌اند، بنابراین تکمیل شدنشان طی زمان ثابت اسپرینت معقول به نظر می‌رسد. اقلامی از بک‌لاگ محصول که قابلیت «تکمیل شدن» توسط تیم توسعه در یک اسپرینت را داشته باشند، به‌عنوان اقلام «آماده» برای انتخاب، شناخته می‌شوند. اقلام بک‌لاگ محصول پس از گذراندن فعالیت‌های پالایشی که در بالا شرح داده شد معمولاً می‌توانند به چنین سطحی از شفافیت برسند.

مسئولیت تمام برآوردها بر عهده تیم توسعه است. مالک محصول ممکن است با کمک در فهم و میانجی‌گری، بر روی تیم توسعه تأثیر بگذارد ولی افرادی که انجام کار بر عهده آن‌ها است، تخمین نهایی را انجام خواهند داد.

پایش پیشرفت نسبت به اهداف

در هر مقطعی از زمان، کل کار باقی‌مانده برای رسیدن به هدف قابل‌محاسبه است. مالک محصول این مجموع کار باقی‌مانده را حداقل در هر بازبینی اسپرینت، پیگیری می‌کند. مالک محصول این مقدار را با مقدار کار باقی‌مانده از بازبینی اسپرینت قبلی مقایسه می‌کند تا وضعیت پیشرفت کار نسبت به زمان مطلوب برای دسترسی به هدف آشکار شود. این اطلاعات باعث ایجاد شفافیت برای تمام ذینفعان می‌شود.

شیوه‌های گوناگون پایش بصری مانند نمودارهای برن داوون^[۱] ، برن آپ^[۲] و روند انباشتگی^[۳] ، برای پایش و پیش‌بینی پیشرفت کار مورداستفاده قرار می‌گیرند. روش‌های فوق، کاربردی هستند ولی به‌هرحال جایگزین اهمیت تجربه‌گرایی نمی‌شوند. در محیط‌های پیچیده اینکه دقیقاً چه روی خواهد داد، نامشخص است. تنها ازآنچه قبلاً اتفاق افتاده، ممکن است بتوان برای تصمیم‌گیری‌های آینده‌نگرانه استفاده کرد.

[۱]. Burn-Down

[۲]. Burn-Up

[۳]. Cumulative Flow