علتی که به این مدل آبشاری گفته می شود این است که، خروجی هر مرحله برای بخش بعدی قطعی هست و همانند یک آبشار که آبی که از بالا به پایین میریزد قابل بازگشت نیست، خروجی نیز قابل برگشت نیست.

در همین پروژه ذکر شده، کلی دوستان تحلیلگر شروع به جمع آوری نیازمندی ها کردند، برای همین منظور مجبور شدند با دایره مربوطه در بانک جلسات مصاحبه داشته باشند و … . پس از جمع آوری نیازمندی های ، آنها به زبان قابل فهم نیروهای فنی تحلیل و طراحی شده و در قالب سندهای تحلیل-طراحی بدست برنامه نویس ها رسید. (این پروسه شاید ماهها به طول انجامید). در ادامه چندین ماه دیگر نیز ادامه داشت تا پیاده سازی اتفاق بیفتد، بعد از پیاده سازی، تیم تست با استفاده از سندهای تحلیل شروع به تست کرد، و بعد اینکه مطمئن شدند که خروجی پیاده سازی شده با سندهای تحلیل مطابقت دارد، آماده تحویل و استقرار خروجی شدند. نرم افزار نصب شد ولی کسی از آن استفاده نکرد؟ چرا؟ با اینکه این همه زحمت کشده شده بود؟

خوب موقعی که یک ملک نیاز بود ثبت شود، اطلاعات بین واحدهای مختلف پخش بود، و درواقع یک اپراتور دسترسی به همه آنها نداشت اما برای ثبت و تایید فرم باید همه اطلاعات وارد میشد یا کلی اقلام اطلاعاتی که هیچ کس به آنها دسترسی نداشت یا وارد کردن اطلاعات برای یک ملک خاص خیلی سخت و پیچیده بود و یک کارمند دولتی خیلی حال نداشت این همه اطلاعات را وارد کند، و موارد زیاد دیگری که باعث می شد واحد سفارش دهنده تمایلی به استفاده از خروجی استقرار یافته نداشته باشد زیراکه اعتقاد داشتند این نرم افزار نیاز آنها را برآورده نمی‌کند یا خیلی پیچیده است یا .. پس نیاز بود که کلی تغییرات انجام شود.

شاید بشود، کاسه و کوزه را بر سر تحلیلگرها شکست که چرا درست تحلیل نکردید؟ چرا برنامه نویس ها پیچیده آن را پیاده سازی کردند؟ یا می شود کاسه کوزه را بر سر مشتری سفارش دهنده شکست که چرا از اول همه چیز را نگفتید؟ ولی همانطور که در اول این نوشته گفتم، یک جنس از پروژه ها هستند که این اتفاق به صورت مکرر در آن اتفاق می افتد. پس احتمالا مشکل جایی دیگری هست.