نظریه و پایه اسکرام
شالوده اسکرام بر پایه نظریه کنترل فرآیند تجربی یا «تجربه‌گرایی» بنانهاده شده است. نظریه تجربه‌گرایی تأکید می‌کند که دانش از تجربه حاصل می‌شود و تصمیم‌گیری بر اساس دانسته‌ها است. اسکرام برای بهینه‌سازی پیش‌بینی و کنترل مخاطرات از یک روش چرخشی، افزایشی استفاده می‌کند.
هر نوع اجرای مبتنی بر نظریه کنترل فرآیند تجربی را سه رکن اساسی تقویت می‌کند: شفافیت، بازرسی و سازگاری.
شفافیت
جنبه‌های مهم فرآیند باید برای کسانی که مسئول نتایج هستند قابل‌مشاهده و شفاف باشد. ایجاد شفافیت مستلزم تعریف آن جنبه‌ها توسط یک استاندارد مشترک است تا همگان درک مشترکی ازآنچه دیده می‌شود داشته باشند.
به عنوان مثال:
- یک‌زبان مشترک که به فرآیند اشاره می‌کند باید توسط تمام ذینفعان به اشتراک گذاشته شود؛ و،
- کسانی که کار را انجام می‌دهند و آن‌هایی که فرآورده حاصل‌شده را بازرسی می‌کنند باید تعریفی مشترک از «انجام‌شده» را میان خود به اشتراک بگذارند.
بازرسی
کاربران اسکرام باید به‌طور مداوم مصنوعات اسکرام و پیشرفت کارها را در قیاس با یک هدف اسپرینت، برای شناسایی ناسازگاری‌های نامطلوب، موردبررسی قرار دهند. بازرسی‌های آن‌ها نباید آن‌قدر مکرر باشد که عملیات بازرسی خود تبدیل به مانعی در مسیر کار اصلی شود. بررسی‌ها زمانی مفیدتر خواهند بود که توسط بازرسان باتجربه و در بزنگاه کار انجام بپذیرند.
سازگاری
اگر بازرس تشخیص دهد که یک یا چند جنبه از فرآیند از حدود قابل‌قبول خارج‌شده و ادامه فرآیند به همین شکل باعث غیرقابل‌پذیرش شدن محصول تولیدی می‌شود، فرآیند یا آنچه فرآیند بر روی آن انجام می‌شود باید اصلاح شود. تصحیح باید در سریع‌ترین زمان ممکن صورت گیرد تا از انحرافات بیشتر جلوگیری شود.
اسکرام چهار رویداد رسمی را برای بازرسی و سازگاری، همان‌طور که در بخش «رویدادهای اسکرام» به آن‌ها اشاره‌شده، تجویز کرده است.
- برنامه‌ریزی اسپرینت
- اسکرام روزانه
- بازبینی اسپرینت
- بازاندیشی اسپرینت